ONA

Po chodniku uteka a smeje sa na ludi.
Nikto si ju nevsima,pohorsenie nebudi.
Nahlas si spieva,hmka,tancuje,
tajne priania okoloiducich pocuje.

Chvilku sa zastavi,
slnku tvar nastavi,
zatvori oci.
Nevnima svet,
co vokol nej sa toci,
citi vone,kazdy kvet.
Listov chvenie vnima
tu krasu prijma
s narucou otvorenou
pre ludi stvorenou.

Po chvili zase sa rozbehne
po chodniku vpred.
Aj obloha pri jej stasti vybledne
v jej srdci je sveta stred.

A vecer,ked domov pojdes
a ona bude sediet na kraji chodnika
po jej boku najdes
farebny klobuk,mozno od kuzelnika
Odloz si don jednu tuzbu
a jej venuj usmev len
urobis tym svetu sluzbu
a jej splnis sen.

 Blog

0 0 0 0 0

Komentuj

3 komenty k blogu