niekedy mam pocit...

Niekedy mam pocit...

casto zacinaju moje myslienky touto vetou. no horsie je, ze nou aj koncia.
kladiem si otazku: dokazem tu vetu vlastne dokoncit?
neviem
prosta a jednoducha odpoved: neviem.
a mozno sa ju bojim dokoncit...

..

moje momentalne rozpolozenie nieje totiz zrovna najlepsie. v praci mi je totalne na grcanie,
mam tam len zbytocne nervy. totiz vsetkym veducim zacalo naraz pekne drbat a ja to nejak
nedokazem, alebo skor nechcem stravit. vadi mi to a je to na mne vidno. vadi mi to ranne
vstavanie s nechutou. vadi mi, ked sa na mna sef pozera ako na hnoj. sice mu to opatujem 2x
horsim pohladom, ale to mi naladu aj tak nezlepsi. spomeniem aj kamaratov, ktori uz proste
nemaju cas. maju vela prace, nekompromisne frajerky, alebo uz maju vlastne deti. chapem to
a nezazlievam, ale vnutorne ma to dost serie. a prave rozmyslam nad tym, ci som tych kamaratov
nemal dat radsej do uvodzoviek. ked budem pokracovat, narazim na problem so
zenami. teda nieze by som s nimi mal nejaky problem, myslim to tak, ze potencionalna partnerka
nikde uz pomerne dlhu dobu a ten typ, co pretiahne kazdu slusne vyzerajucu, zrovna niesom. to ma
proste nebavi... aj ked by moznosti boli.

niekedy si myslim, ze tento stav bude trvat vecne. viem, ze je to kravina, ale zatial
nic nenasvedcuje tomu, ze by to tak nebolo. a to ma ubija.

cakam na nieco velke.
nieco co zmeni moj zivot od zakladov. proste nieco, koli comu sa budem citit v pohode.
na prilezitost? sancu? mozno len na moj vlastny opodstatneny usmev.

tymto blogom sa urcite nechcem lutovat, len som mal chut to trochu rozpisat.

..

niekedy mam pocit...

 Úvaha

5 0 0 0 0

Komentuj

6 komentov k blogu